بسم الله الرحمن الرحیم

هفت روز با عروس

عروس تمام زندگی گذشته اش را وداع نموده و در حساس ترین لحظات عمرش پای در خانه ی جدید می گذارد . گذر او از خانه ی والدین به منزل همسر ، چون خروج از دنیایی به دنیای دیگر است .

اگر پسران ازدواج را چنین حساس نمی شمارند که می شمارند ، بدانند که نگرش دختران به ازدواج اگر بیشتر از آنچه که ما تعبیر کردیم نباشد ، کمتر نخواهد بود .

بر همین اساس عروس نیاز دارد که شوهرش جای خالی شده ی محبت دیگران را پر نماید . او می خواهد شوهرش جز برای کار لازم از منزل خارج نشود و آنگاه که رفت چشم به راه است که سریع برگردد. داماد نیز حق ندارد بعد از زفاف از همسرش فاصله بگیرد و به عیش و عشرت با رفقا و هم کیشان گذشته اش بپردازد که چنین چیزی جز عقده های کور حاصل شده از تنهایی را برای همسرش نمی آفریند .

اسلام سفارش می کند حتی کسانی که زنان دیگری دارند وقت ازدواج چند روزی را با همسرشان بگذرانند ، این مقدار حق شرعی همسر جدید است و تقسیم بندی ایام برای زنان دیگر را تخصیص می زند .